PRP چیست؟

خون از گلبول های قرمز، گلبول های سفید، پلاسما و پلاکتها ساخته شده است. ابتدا تصور میشد پلاکتها فقط مسئول لخته شدن خون هستند؛ اما اکنون مشخص شده است پلاکت ها حاوی عوامل مهمی به نام “فاکتورهای رشد” هستند. فاکتورهای رشد باعث کاهش التهاب، تکثیر سلول ها و تسریع روند ترمیم بافتهای غضروفی، تاندون ها و رباط ها می شوند و نهایتا می تواند موجب کاهش درد و بهبود عملکرد سیستم اسکلتی-عضلانی شود. در درمان با PRP (پی آر پی) یا همان پلاسمای غنی از پلاکت، پلاکتهای دارای فاکتور رشد از بقیه سلولهای خونی جداسازی و تغلیظ شده و داخل بافت آسیب دیده تزریق می شود.

مزایای درمان با PRP

یکی از مزایای این درمان بهبود بیشتر و طولانی تر بیماران نسبت به سایر روشهای غیر جراحی است. این روش درمانی ممکن است نیاز به درمان های دارویی طولانی مدت مثل کورتون و مسکن ها و نیز جراحی را از بین ببرد. مزیت اصلی این درمان این است که مواد مورد استفاده در درمان از خون خود بیمار گرفته می شود. بنابراین شانس واکنش نامطلوب دارو کمتر می شود و فرآیندی کاملا بی خطر و بدون هیچگونه انتقال بیماری است.

کاربرد PRP در بیماری های اسکلتی-عضلانی

طبق آخرین پژوهش های صورت گرفته، اثرات PRP در بهبود موارد زیر به اثبات رسیده است:
۱٫آرتروز زانو، لگن و …
۲٫آسیب منیسک و رباطهای صلیبی زانو
۳٫آسیب تاندون های شانه
۴٫ آرنج تنیس بازان (Tennis Elbow)
5.خار پاشنه (پلانتار فاشئیت) ۶٫برخی آسیب های ورزشی

نکته مهم: اصلاح الگوی زندگی، ورزش درمانی مناسب و به کارگیری روشهای طب فیزیکی و توانبخشی سبب اثربخشی بیشتر و طولانی تر درمان خواهد شد و جز لاینفک همه روشهای درمانی است.