بخش کار درمانی

کاردرمانی یکی از شاخه های توانبخشی است که بر روی ابعاد مختلف جسمی و روانی بیماران کار می کند. این درمان در واقع حوزه ای میان رشته ای است که از علوم مختلف نظیر روانشناسی، فیزیولوژی و آناتومی برای بهبود عملکرد بیماران بهره می برد.

هدف کار درمانی
هدف اصلی کاردرمانی افزایش کارآمدی فرد در زندگی و رسیدن به استقلال در انجام امور است. به طوری که پس از پایان جلسات بتواند به تنهایی کارهای مربوط به خود را انجام دهد. این هدف نیازمند تلاش های تخصصی گروهی است و با کمک سایر اعضای تیم توانبخشی شامل پزشکان متخصص طب فیزیکی و توانبخشی و…، فیزیوتراپیست، گفتاردرمانگر، روانشناس، بینایی سنج، شنوایی سنج و … انجام می شود.

در طول کاردرمانی، یک مشاور آموزش‌دیده، فرد را در تطبیق با معلولیت ها و رسیدن به حداکثر سطح عملکرد راهنمایی می‌کند. کاردرمانگران توانایی‌های عملکردی فیزیکی و محدودیت‌ها، سطوح عملکرد شناختی (یعنی استدلال و مهارت پردازش)، نیازها و تمایلات احساسی، و توانایی و تمایل به سازگاری و جبران را در نظر می‌گیرند. کاردرمانی نوعی مداخله درمانی است. هدف از درمان این است که اطمینان حاصل شود که فرد به بالاترین سطح عملکرد عملکردی درون خانه، مدرسه، محیط عمومی و کار خود دست می‌یابد. کاردرمانی از فرایندهای انطباقی برای آموزش دادن به بیماران و کودکان برای انجام وظایف مورد نیاز در روال عادی یک روز استفاده می‌کند.